Laatste dagen Vietnam
28 april 2017 - Nam Bình, Vietnam
Een tijdje stil met de blogs.. maarrr, geen bericht is goed bericht! Ik denk dat ik wel honderd verhalen kan vertellen over wat ik heb meegemaakt. Dus hierbij een soort overzicht :)
Ik heb me verdiept in de verkeersregels van Vietnam en ben tot de volgende conclusie gekomen: Geef gas en tuuuuuter zoveel als je kan, zodat iedereen weet dat je eraan komt! Het verkeer in Vietnam blijft me hier iedere dag weer verbazen. Ik denk je dat je voor ongeveer 99% van alle bus/en vrachtwagenchaffeurs een artikel 5 procedure kan opstarten.. Nu vraag jij je af, wat is een artikel 5 procedure?
UITLEG: artikel 5 Wegenverkeerswet 1994
Het is een ieder verboden zich zodanig te gedragen dat gevaar op de weg wordt veroorzaakt of kan worden veroorzaakt of dat het verkeer op de weg wordt gehinderd of kan worden gehinderd.
Bij het gevaar moet het gaan om een reële kans op een ongeval. Er is een zekere mate van concreet gevaarscheppend gedrag vereist. Het enkel maken van één verkeersfout is onvoldoende. (Bron: Koos van wegmisbruikers).
Geloof me, vooral op de snelwegen is het een chaos!
Dat was de reden dat wij bijna de gehele rit de snelweg hebben vermeden. We hadden er voor gekozen om gebruik te maken van de bergen en de rustigere wegen. Dit hebben we gedaan via de Ho Chi Min Road. Een weg van Noord naar Zuid Vietnam (of andersom).
Nadat wij twee andere gasten uit Rotterdam (Leendert en Martin) hadden leren kennen, zijn we deze route begonnen. Ik denk dat we er al een goeie tweeduizend kilometer hebben op zitten. Iedere dag naar een nieuwe stad/dorpje touren door geweldig mooi, groen landschap. Plaatsen waar mensen je aanstaren en naar je zwaaien. Watervallen door de bergen. Rivieren met glashelder water, waar we onderweg een duik in namen om af te koelen. Zomaar een paar voorbeelden. Moeilijk om te verwoorden maar een uniek gevoel!
We zijn momenteel bijna bij ons eindpunt, nog 200 km te gaan. Maar we hebben (hoe gek het ook klinkt) het een beetje gehad met het motor rijden. Dus hebben we vandaag geprobeerd om vandaag wat extra kilometers te maken richting Ho Chi Min, ons eindpunt.
Omdat wij beide ochtendmensen zijn zaten wij vandaag om 07:00 !! op de motor. Na wat gegeten te hebben met Leenart en Martin gingen we met zijn alle op pad. Niels zijn barrel had zoals gewoonlijk weer problemen (heeft al bijna ieder onderdeel van die brommert vervangen) dus met wat vertraging uiteindelijk vanaf Pleiku aangekomen in Buôn Ma Thuột (180 km). Onze Rotterdamse vriendjes zagen het hierna niet meer zitten en boekte hier een overnachting. Niels en ik dachten dat het nog zou lukken om er 350 km tegen aan te gooien. Wat de eerste 100 km goed verliep. Hierna begon het te regenen. Ons nieuwe plan was om een uurtje door rijden naar de eerst volgende "stad". Toen er op een bepaald moment nog meer regen naar beneden viel dan er in Nederland in een week tijd valt. We besloten bij een tankstation te stoppen. Omweer op een afstand van max. 1 kilometer dus we deden er niet verstandig aan nog verder te rijden. Opzoek naar een slaapplaats, in een dorp waar je nog niet dood gevonden wilt worden. Het was een mooie uitdaging. Dankzij het geweldige google vertalen lukte het ons binnen tien minuten. 1 kamer, 2 persoonsbed (als je uit Vietnam komt) en een badkamer van 1 vierkante meter. Maar je bent hier met weinig tevreden! Na onze google-vertaal skills wederom te hebben toegepast hebben we een prima maaltijd en wat biertjes gescoord! De kakkerlakken hebben we vriendelijk verzocht onze kamer te verlaten, hopen dat ze niet nogmaals onze kamer betreden.
Gelukkig liggen we lekker onder ons roze bloemetjes klamboe!
We hopen Vietnam binnen drie dagen te verlaten en gaan (mogelijk) nog even naar een ander land!
Ik heb me verdiept in de verkeersregels van Vietnam en ben tot de volgende conclusie gekomen: Geef gas en tuuuuuter zoveel als je kan, zodat iedereen weet dat je eraan komt! Het verkeer in Vietnam blijft me hier iedere dag weer verbazen. Ik denk je dat je voor ongeveer 99% van alle bus/en vrachtwagenchaffeurs een artikel 5 procedure kan opstarten.. Nu vraag jij je af, wat is een artikel 5 procedure?
UITLEG: artikel 5 Wegenverkeerswet 1994
Het is een ieder verboden zich zodanig te gedragen dat gevaar op de weg wordt veroorzaakt of kan worden veroorzaakt of dat het verkeer op de weg wordt gehinderd of kan worden gehinderd.
Bij het gevaar moet het gaan om een reële kans op een ongeval. Er is een zekere mate van concreet gevaarscheppend gedrag vereist. Het enkel maken van één verkeersfout is onvoldoende. (Bron: Koos van wegmisbruikers).
Geloof me, vooral op de snelwegen is het een chaos!
Dat was de reden dat wij bijna de gehele rit de snelweg hebben vermeden. We hadden er voor gekozen om gebruik te maken van de bergen en de rustigere wegen. Dit hebben we gedaan via de Ho Chi Min Road. Een weg van Noord naar Zuid Vietnam (of andersom).
Nadat wij twee andere gasten uit Rotterdam (Leendert en Martin) hadden leren kennen, zijn we deze route begonnen. Ik denk dat we er al een goeie tweeduizend kilometer hebben op zitten. Iedere dag naar een nieuwe stad/dorpje touren door geweldig mooi, groen landschap. Plaatsen waar mensen je aanstaren en naar je zwaaien. Watervallen door de bergen. Rivieren met glashelder water, waar we onderweg een duik in namen om af te koelen. Zomaar een paar voorbeelden. Moeilijk om te verwoorden maar een uniek gevoel!
We zijn momenteel bijna bij ons eindpunt, nog 200 km te gaan. Maar we hebben (hoe gek het ook klinkt) het een beetje gehad met het motor rijden. Dus hebben we vandaag geprobeerd om vandaag wat extra kilometers te maken richting Ho Chi Min, ons eindpunt.
Omdat wij beide ochtendmensen zijn zaten wij vandaag om 07:00 !! op de motor. Na wat gegeten te hebben met Leenart en Martin gingen we met zijn alle op pad. Niels zijn barrel had zoals gewoonlijk weer problemen (heeft al bijna ieder onderdeel van die brommert vervangen) dus met wat vertraging uiteindelijk vanaf Pleiku aangekomen in Buôn Ma Thuột (180 km). Onze Rotterdamse vriendjes zagen het hierna niet meer zitten en boekte hier een overnachting. Niels en ik dachten dat het nog zou lukken om er 350 km tegen aan te gooien. Wat de eerste 100 km goed verliep. Hierna begon het te regenen. Ons nieuwe plan was om een uurtje door rijden naar de eerst volgende "stad". Toen er op een bepaald moment nog meer regen naar beneden viel dan er in Nederland in een week tijd valt. We besloten bij een tankstation te stoppen. Omweer op een afstand van max. 1 kilometer dus we deden er niet verstandig aan nog verder te rijden. Opzoek naar een slaapplaats, in een dorp waar je nog niet dood gevonden wilt worden. Het was een mooie uitdaging. Dankzij het geweldige google vertalen lukte het ons binnen tien minuten. 1 kamer, 2 persoonsbed (als je uit Vietnam komt) en een badkamer van 1 vierkante meter. Maar je bent hier met weinig tevreden! Na onze google-vertaal skills wederom te hebben toegepast hebben we een prima maaltijd en wat biertjes gescoord! De kakkerlakken hebben we vriendelijk verzocht onze kamer te verlaten, hopen dat ze niet nogmaals onze kamer betreden.
Gelukkig liggen we lekker onder ons roze bloemetjes klamboe!
We hopen Vietnam binnen drie dagen te verlaten en gaan (mogelijk) nog even naar een ander land!
Heel veel plezier nog x