Vietnamees loempia dieet voor de aankomende weken!

"Waarom ga je helemaal alleen naar Thailand? Kon er geen vriend met je mee? Is dat niet saai overal alleen zijn?"

Wat vragen die ik heel wat keren heb beantwoord voordat ik wegging. Eerlijk gezegd wist ik niet hoe het mij zou bevallen.. Het enige wat ik wist, is dat ik dat gevoel juist eens een keer wilde ervaren. Een uitdaging, daar hou ik van. Wanneer mensen je voor gek verklaren moet je juist doen wat je wilt doen. Dat is ook wat ik nu aan het doen ben!

Ik kan je vertellen dat ik me misschien 3 dagen, van de 3 weken die ik nu onderweg ben "alleen" ben geweest. Hostels zijn de beste manier om in contact te komen met mensen die hun reis ook alleen zijn begonnen. Hier ontmoet je zoveel verschillende mensen uit verschillende landen en hoor je zoveel mooie verhalen, iets wat je normaal gesproken nooit zou horen. Het contact maken stelt niks voor. Je vraagt : "Hey, how are you doing?" en je raakt al aan de praat met elkaar..

Zo heb ik ook m'n reisbuddy Niels ontmoet. Waarmee ik de eerste 5 minuten Engels aan het praten was. Waarna we erachter kwamen allebei Nederlands te zijn. Dezelfde intresses;  sporten, (veel) eten en zo nu en dan een feestje. Een paar dagen mee getourd op de motorscooter toen hij met het plan kwam om Thailand te verlaten en door te reizen naar Vietnam. Om daar een motor te kopen en van Noord naar Zuid Vietnam te touren. Ik dacht: waarom niet? En binnen 2 dagen hadden we een visum en vliegtickets geregeld. Dat verliep allemaal vrij soepel, tot dat we op het vliegveld Chiang Mai International Airport aankwamen..

Met een goedkope Grab (zelfde als Uber) taxi kwamen we aan op het vliegveld. Ongeveer een uur voor vertrek. Aangekomen bij de incheck balie kwamen we er al snel achter dat het er iets anders aan toe ging dan op schiphol.. Per persoon duurde het een minstens een kwartier. Backpacks op de band om te wegen (we dachten een vlucht inclusief 15 kg per persoon) maar helaas. Of we even een goeie 60 euro (wat bijna de helft van de vlucht bedraagt) konden aftikken voor 2 tasjes van 10 kg. Balen..

Aangekomen bij de balie (20 minuten later) waren we aan de beurt.  4400 bath, toen we erachter kwamen niet genoeg contanten bij ons te hebben. M'n maat Niels was zo handig om z'n betaalpasjes in zijn backpack te leggen die al weg was. Gelukkig had ik nog m'n betaalpas. Tempo gemaakt naar de geldautomaat die 6 keer een foutmelding gaf. Contact opnemen met uw bank stond er in beeld. Verder geen enkele betaalautomaat te vinden. Aangezien de tijd begon te dringen had ik wel een beetje last van een verhoogde hartslag. Glukkig toch nog een andere  geldautomaat gevonden. Die wel zo vriendelijk om geld te geven. Snel betaald en door naar de paspoort controle. Waar m'n vriendelijke vriend Niels erachter kwam dat hij zijn arrival card (een kaart die je bij binnen komst van Thailand krijgt) in zijn backpack had laten liggen. Die moest hij snel met een pennentje invullen waarna we nog 5!! minuten hadden voor de vlucht vertrok. Aangekomen bij de vertrek gate deelde ze ons mede dat we 45 minuten vertraging hadden. Toch nog even rust kunnen pakken.

Na de vertraging een hadden we tussenstop in Bangkok. Waar we weer een uurtje moesten wachten. Koffie'tje gehaald bij starbucks waarna de gate open ging. Een rij van mensen verzamelde zich voor de gate. Wij dachten: daar gaan we niet in staan wachten, dus besloten we om nog wat rond te lopen.

Tijdens het toilet bezoek hoorde wij het volgde ; "finall call flight number FD644 finall call". Juist, dat was onze vlucht. Uiteindelijk verlieten wij als laatste de gate en werden we in de bus naar het vliegtuig gebracht. Uiteindelijk dus alles netjes gered. Een vlucht met vliegtuigmaatschappij AirAsia. Met ongeveer 0,0 mm beenruimte. Gelukkig is het maar een vlucht van 1 uur en 50 minuten. Dan komen we aan in Hanoi!

Toch wel benieuwd hoe die loempia's smaken :)